Klimaatverandering is een hot topic. Nieuwsberichten over bosbranden in Siberië en recordtemperaturen in Canada worden steevast afgesloten met die conclusie. Documentaires met futuristische doemscenario’s over het leven op aarde zijn niet aan te slepen. Ze laten de kijker keer op keer gedesillusioneerd achter met onheilspellende beelden die doen denken aan de afgebrande savanne uit de Lion King.

Ook in reclameland is klimaatverandering vaak de hero in content en campagnes, maar niet zonder de nodige backlash. Met name “groene“ campagnes van grote multinationals lijken meer kwaad dan goed te doen. Iedereen is er als de kippen bij om de hypocrisie in initiatieven van Shell of Coca-cola bloot te leggen, als er een campagne wordt gelanceerd voor CO2 compensatie of recycling van wegwerpflessen. Dit opgeheven vingertje zien we niet alleen richting bedrijven, maar ook bij individuen onderling. “Jij eet dan wel geen vlees meer, maar je stapt wel 5x per jaar in het vliegtuig”. Waarom vinden we het zo moeilijk goede initiatieven te waarderen en tegelijkertijd te accepteren dat er ruimte is voor groei? Als je streeft naar perfectie, is de eerste fout dan niet al gemaakt?

Een waardevolle bijdrage

Voor het koffiemerk Farmers Origins van Nestlé heeft Wayne Parker Kent een social campagne ontwikkeld om consumenten bewust te maken van de waarde van aluminium recycling. Met deze campagne wil Nestlé niet de claim maken een volledig groen bedrijf te zijn, maar laat het bedrijf zien dat ze kleine stappen zetten om de cirkel rond te maken. Naast een beter leven voor boeren die de koffie verbouwen, kan je als Farmers Origins koffiedrinker ervoor zorgen dat 80% van jouw koffiecup als nieuw verpakkingsmateriaal wordt gebruikt. Daardoor wordt diezelfde koffiecup met 95% minder energie geproduceerd. Tegelijkertijd wordt de koffiecompost uit je gerecyclede cups gescheiden en gebruikt om biogas te produceren. Daar laat men in Nijmegen weer bussen op rijden. Al met al een begrijpelijke en waardevolle boodschap die positief en zonder oordeel wordt gebracht. Nestlé probeert hiermee niet de verantwoordelijkheid te verschuiven naar de consument, maar juist een facilitator te zijn en zo de drempel zo laag mogelijk te maken om te recyclen.

Kritiek als vehikel voor verandering

Grote bedrijven en multinationals hebben een aanzienlijke impact op klimaatverandering en zullen grotere stappen moeten gaan nemen in de vergroening van hun bedrijfsvoering. Zo lang zij kleine, maar echte veranderingen aanbrengen in de (her)ontwikkeling van producten voor de vermindering van hun ecologische voetafdruk, mogen die initiatieven best gewaardeerd worden. Toch is kritiek op bedrijven over schadelijke aspecten van de bedrijfsvoering nog steeds een goed vehikel om de weg naar vergroening te versnellen en mag de consument ook sceptisch zijn ten aanzien van dit type campagnes. Echter blijft het de vraag waarom juist die bedrijven met duurzaamheidscampagnes van kant worden gemaakt in de publieke opinie en de rest vrijwel niet. Wat jammer is, want zo durft niemand zijn kop boven het groene maaiveld uit te steken en zal het uit angst voor backlash nooit populair worden om stapsgewijs te verduurzamen. Daarom zou men met een positief doch kritische houding dit soort campagnes moeten verwelkomen, om duurzaamheid en zo ook de planeet weer ‘cool’ te maken.